လက္ေရးနဲ႕သတ္ပံု

ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးခဲ့ေသာ ဦးဘုန္း(ဓါတု)ရဲ႕ လက္ေရး နဲ႕ သတ္ပံု

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စာသင္တန္းထဲ့က အျဖစ္အပ်က္ကေလး တစ္ခုပါ။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စာသင္တန္းထဲမွာ အလႊာေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသားေပါင္းစံုရွိပါတယ္။ စာေတာ္တဲ့သူလည္းရွိပါ
တယ္။ စာညံ့တဲ့သူလည္းရွိပါတယ္။ ခ်မ္းသာသူလည္းရွိသလို႔ ဆင္းရဲတဲ့သူလည္းရွိပါတယ္။ အရာရွိသားသမီး
ရွိသလို႔၊ လက္လုပ္ လက္စားအသက္ေမြးၾကသူမ်ားရဲ႕ သားသမီးလည္းရွိပါတယ္။ ႀကိဳးစားတဲ့သူရွိသလို႔၊
ပ်င္းတဲ့သူလညး္ ရွိပါတယ္။ ဒိေနေခာတ္ဟာ ပညာေရးကို အၿပိဳင္အဆိုင္ အလုအယက္ အငမ္းမရ ရွာေဖြၾက
တဲ့ ေခတ္ဆိုေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ စာႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားဆိုရင္ သူမိဘ
မ်ားက ၀ီရိယထား ပံပိုးၾကပါတယ္။ ညဆိုရင္လဲ သား သမီးမ်ားနဲအတူ စာေတာင္ကူက်က္ေပးတဲ့ မိဘမ်ား
ေတာင္ရွိပါတယ္။
                 ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စာသင္တန္းထဲမွာ ထူးျခားတဲ့ ေမာင္နွမ နွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။  သူတို႔ဟာ အေမညီမ
ေမြး ေမာင္နွစ္မ ၀မ္းကြဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမညီအစ္မ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔နွစ္ေယာက္ဟာ စာက်က္ရင္လဲ
အတူတူ ေက်ာင္းတက္ရင္လဲအတူတူ ဆုယူရင္လဲအတူတူ စာၿပိဳင္ေဖာ္စာၿပိဳင္ဖက္ေတြ ျဖစ္တယ္။
              

ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္

ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္

နားလည္မႈ၊ စာနာမႈ၊ ဆိုတဲ့
ဖေယာင္းတိုင္ေလး ရွိေနေသးရင္
အခ်စ္ဆိုတာ ျပန္ျဖစ္နိဳင္တယ္
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ျပန္ျဖစ္နိဳင္တယ္။
ေမတၱာတရား၊ ကရုဏာတရား ေတြျပန္ျဖစ္နိဳင္တယ္။
နားလည္မႈ၊ စာနာမႈ ဆိုတဲ့
ဖေယာင္းတိုင္ေလးသာ မီးၿငိမ္းသြားမယ္ဆိုရင္...................?

ဘယ္လိုလူလဲ

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈ ဘ၀တန္ဖိုးဆိုတာ
ေငြေၾကးပိုင္ဆိုင္မႈလား ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈလား အသံုးက်မႈလား
ဘယ္လိုအသက္ရွင္သန္ ရပ္တည္သြားသလဲဆိုတာ လူတန္ဖိုးလား။
ေလထဲက ေအာက္စီဂ်င္ကို ရွဴရွိဳက္တာျခင္းအတူတူ ဘယ္လိုလူလဲ
ဒိေျမႀကီးေပၚမွာ ရပ္တည္ေနရတဲ့ အဖိုးအခအျဖစ္
လူသားအက်ိဳး ဘယ္လိုသယ္ပိုးမွာလဲ။
ေကာင္းကင္ျပာျပာေအာက္က လူသားခင္းအတူတူ
ကိုယ္ရဲ႕ရင္ခံုသံကို
ဘယ္လိုယံုၾကည္မႈေတြနဲ႕ ေမာင္းနွင္မွာလဲ စဥ္းစားစရာပါ

အေတြးလက္ေဆာင္

အေတြးလက္ေဆာင္

ဥယ်ာဥ္မွဴး

ဥယ်ာဥ္မွဴးဆိုတာ
ပန္းတစ္ပြင့္စီရဲ႕ အလွကိုခံစားနားလည္သလို႔၊ တန္ဖိုးထားတတ္သလို႔။
ပန္းတစ္ခင္းလံုးရဲ႕အလွ၊ မ်က္ခင္းစိမ္းစိမ္း ေလးရဲ႕ အလွတရားကိုလဲ
ျမင္တတ္ ခံစားတတ္ နားလည္တတ္ဖို႔ အရမ္းလို႔အပ္ပါတယ္ ........

ပန္းပြင့္မ်ား

တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့စပယ္ပန္းနဲ႕တူပါတယ္
အျဖဴေရာင္ အဆင္းေတာ့ရွိပါတယ္ ပြင့္ဖတ္ကေသးတယ္
စံပယ္ရနံကိုေတာ့ႀကိဳက္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တစ္ေနကုန္မခံဘူး
ႏွင္းဆီပန္းလို႔ စံပယ္မွာမာနဆူးေတြမရွိဘူး။
ဒါေပမယ့္ ႏွင္းဆီပန္းလို႔
(၁၂)လရာသီတိုင္း စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ပြင့္ခ်င္တိုင္းလဲ ပြင့္တဲ့ ပန္းမ်ိဳ
သူ မပါပါဘူး။

အေမ့လက္

အေမ၏လက္ကိုေမ့ၿပီး

ခ်စ္သူလက္ကို တန္ဖိုးထားမိတတ္ၾကပါသည္။

အေမ့မ်က္ကို သုတ္ေပးဖို႔ထက္

ခ်စ္သူမ်က္ရည္ကိုသုတ္ေပးဖို႔ အၿမဲစိတ္ကူးေနတတ္ၾကပါသည္။

အေမ့လက္ကို တြဲဖို႔ထက္

ခ်စ္သူလက္ကိုတြဲဖို႕ အၿမဲႀကိဳးစားေနတတ္ၾကပါသည္။

နီးနီးေ၀းေ၀း

အရင္တုန္းက ေနာက္ဘ၀ဆိုတာ အေ၀းႀကီး
မနက္ဖန္ဆိုတာနီးနီးေလးလို႔ ထင္ထားတာ။
အခုမွ ေတြးမိတယ္
မနက္ဖန္ဆိုတာ အေ၀းႀကီး
ေနာက္ဘ၀ဆိုတာနီးနီးေလးပါ။
ဒါေၾကာင့္
မနက္ဖန္ဆိုၿပီး အခ်ိန္မဆြဲၾကပါနဲ႕...............

ဂုဏ္ျပဳထိုက္သူမ်ား

မင္းသူငယ္ခ်င္းက
သူသမီး ဂုဏ္ထူးထြက္တာကိုပဲ
ဂုဏ္ျပဳဖို႔သတိရတာပါ.
သူအေမ႔ အသက္(၈၀)ေက်ာ္ေနၿပီး
ဂုဏ္ထူးလြန္မွတ္ ေရာက္ေနၿပီ
ဘယ္သူမွတန္ဖိုးမထားၾကဘူး.......................